11 Listopada Polska żyje

Byłem się przejechać przez Warszawę w czasie święta. Pięknie było. Słońce świeciło, niebieskie niebo. Ciepło. Kolorowo. Wszędzie flagi. I nastrój wyczekowania na jakąś awanturę.

Wszystkim udzielił się nastrój podniosły i narodowy. Jak widać mi też. Ubraliśmy się z Happy kolorowo, machaliśmy flagami, stanęliśmy z godnością na salwie honorowej. Prawdę mówiąc chętnie byśmy potańczyli, albo coś, ale nie ma takiej możliwości.

Wszystko jest bardzo na serio, a myślę, że to święto mogłoby być radośniejsze. W końcu to sukces. Dwadzieścia trzy lata po odzyskani pełnej niepodległości ciągle nie potrafimy się nią tak bezpretensjonalnie cieszyć. Trochę to się dla nas abstrakcja zrobiła. Taki folklor, coś dziwnego. Wydaje nam się, że może jacyś katolicy, kombatanci powinni świętować. A przecież jeszcze dla naszych rodziców życie w zniewoleniu było doświadczeniem dnia codziennego. Wielu z nich emigrowało. Tak jak moi rodzice.

Cieszmy się z tego dnia. Normalnie, po ludzku. Wymyślmy coś, co mogłoby nie być polityczne.Może rzucanie flag do Wisły? Flagi można by było robić z papieru biodegradowalnego. Ale by to pięknie wyglądało! Tak jak to zrobiła Happy z dzieciakami.

Nie dajmy politykom zabrać nam tego dnia. Na przyszły rok będziemy lepiej przygotowani!

Jak stworzyć zachwycającą iluzję?

Znalazłem filmik, którym chcę się z Wami podzielić. Zarówno jakość tego nagrania, stylizacja prowadzącego, jak i przedstawiony w filmie pomysł są obłędne! Przypomina to Adama Słodowego, jeśli ktoś go jeszcze pamięta...

Za pomocą prostych instrukcji można skonstruować okno, które zamiast się kręcić, tylko faluje. Iluzja pokazuje, jak mocno nasz mózg przyzwyczajony jest widzieć świat tak, jak się nauczył. 

Dziś spróbuję to zrobić z dziećmi. Ciekawe czy wypali! Ale odjazd!

Koniecznie obejrzyj film klikając w ten link!

Petarda z backhandu

To będzie bzdura, ale jaka przyjemna, jaka radosna, jaka fenomenalna i jaka wyrafinowana! Chodzi mi o peatrdę z backhandu...

Każdy kto gra w tenisa będzie wiedział o co chodzi. Każdy kto gra jednoręczny, ten prehistoryczny tenis, będzie wiedział jeszcze lepiej. Chodzi o to trudne uderzenie, kiedy wszystko wychodzi idealnie. Jakby świat stał się strukturą bezbłędną, przejrzystą, prostą, idealną. Piłka leci cudowną płaską trajektorią, przechodzi ponad siatką i uderza w kort metr przed końcową linią. Jest nie do odbioru.

A muszą zaistnieć następujące warunki - i to się czuje:

1. Piłka idealnie siedzi na rakiecie. (siedzi, znaczy ustawiona jest idealnie we wszystkich osiach)
2. Rakieta idealnie leży w dłoni. (nic jej nie wykręca, nic nie szarpie, siła uderzenia przechodzi dalej)
3. Dłoń idealnie siedzi na łokciu.
4. Łokieć siedzi na ramieniu.
5. Ramie siedzi na barkach.
6. Barki idealnie siedzą na biodrach.
7. Biodra idealnie siedzą na nogach.
8. Nogi idealnie siedzą na stopach.
9. Stopy idealnie siedzą na ziemi.

Piłka siedzi w korcie.

To jest momentalne wrażenie. Jak miłość. To się czuje całym ciałem. To się wie umysłem. To się widzi oczami. To wyrywa z piersi radosny okrzyk. To jest jak najpiękniejszy wiersz zamknięty w oka mgnieniu.

Happy Hit: Noś wory, Santa!

Zbliżają się święta. No na razie święto zmarłych, czy Halloween, ale zaraz po nich Boże Narodzenie. Zrobiłem ruch wyprzedzający i nagrałem piosenkę na święta. Na Gwiazdkę. Napisałem tekst do melodii słynnej piosenki Don't Worry Be Happy Bobbiego McFerrina. Mam nadzieję, że się spodoba. Tekst jest dość przewrotny.

Noś wory prezentów na youtube - kliknij w ten link. 

Śpiewam ja i dzieci. Enjoy!

Jampa Pampa - Świnka

Tak sobie myślę, że gdybyśmy byli bardziej ludzcy dla zwierząt, to byśmy jedli więcej warzyw i owoców, a mniej wieprzowiny i wołowiny. Świnki są dość słodkie. Wiem, miałem do czynienia. Są sprytne, wesołe, ciekawskie. Niestrudzenie szukają pożywienia. Są wszędobylskie. Wszędzie wlezą. No i są stadne, tak jak my. Gdyby mogły z pewnością miałyby swojego facebooka. I wysyłałyby sobie takie reklamy Jampy Pampy jak ta...

Warzywa i owoce są zdrowsze niż wieprzowina. To tak na marginesie. Świnki też to wiedzą, dlatego chętnie je jedzą. Zresztą świnki hodowlane są wegetariankami. Całe życie jedzą śrutę pszeniczną....

Samochodzik czerwony na Pradze

Jechałem sobie przez Pragę warszawską na rowerze, podziwiałem zabite dechami okna, wypalone rudery, ludzi grzebiących w śmietnikach, cieszyłem się słońcem i chłodnym wiatrem, kiedy nagle patrzę, samochodzik czerwony...

Postanowiłem dosiąść samochodzik i trochę pojeździć. Sąsiedzi patrzyli na mnie przez firany jak na mental case wypuszczony ze szpitala...

Pojeździłem chwilę i porzuciłem grata. Jednak wolę rowery. Są bezpieczniejsze, szczególnie jeśli ktoś cię poszczuje amstafem - szybciej człowiek ucieknie na rowerze...

Na Pradze jest bardzo kolorowo. Dużo bardziej niż w lewobrzeżnej Warszawie, gdzie dominuje szarość. Tu jest dużo pomarańczowego i czerwieni.

 Takie żółcie na przykład trafiłem. Albo taką złotą poświatę jak na ścianie poniżej. Genialne barwy!

Czy ten sklepik nie genialny? Ma blaszane okiennice, które pozwalają mu się zamknąć szczelnie jak jakiejś mątwie oceanicznej. Niezwykłe jest to upodobnienie się do żyjątek morskich. Ten sklepik tkwi mocno w mule ściany. Zakotwiczony jest, że granatem nie ruszysz. W spokojne dni filtruje sobie plankton i pożera reszyki, jeśli tylko jednak coś się poruszt natychmiast potrafi zatrzasnąć skorupę i tyle go widziano...

No i ten snikers, czy nie pyszny?

Jeśli by ktoś pytał o moje spodnie, to są one z Ameryki i chyba w Polsce się ich nie dostanie. Zajebiste.

Chleb? Suchar? iPhone...

Happy zrobiła chleb, który wyszedł bardzo fajnie, tylko że nie wyrósł... Jest grubości iPhone'a...
Bardzo smaczny, tylko nie wiadomo, czy pomidora kłaść na chleb, czy chleb kłaść na pomidora. :-)

Mam nadzieję, że opisze sama co i jak...

Happy Hit: We Stay, Buraka Som Sistema

We Stay Up All Night ft. Blaya & Roses Gabor, Buraka Som Sistema - totalny numer do tańczenia. Nogi same skaczą. No i teledysk dość pikantny, it's freakin' hot! jeśli ktoś lubi i nie ma nic przeciwko temu... :-) LOL!

 Tutaj jest ich strona na Facebooku

Buraka, fajna nazwa swoją drogą, co nie? Będą mieli koncert w Rzymie i Mediolanie niedługo. Za miesiąc jakoś. Grali w Polsce już trzy razy, ale nie załapałem się ani razu. Następnym razem nie odpuszczę. Grupa pochodzi z Portugalii i gra już sześć lat.

Życie nad Wisłą... Pięknie jest!

Biegałem dziś nad Wisłą. Może ktoś chciałby dołączyć? Robię trasę pomiędzy mostami Świętokrzyskim a tym, który ma dwa poziomy i wjeżdża w Warszawę przy cytadeli. Około 7 kilometrów.

Happy Hit - Let No Man Put Us Under

First Choice - Let No Man Put Us Under - Ale bas tam chodzi! Kto to pamięta? Super się do tego tańczy! Jestem po obejrzeniu wszystkich trzech Step Upów i mam melodię na tańce.

Panny nie zrobiły jakiejś oszałamiającej kariery, ale śpiewać umiały. Wydały pięć płyt. Zespół rozpadł się w 1984 roku. Działał w Filadelfii w Stanach.

No to jak, gdzie w Warszawie chodzi się na tańce? Ale nie chodzi mi o jakąś nabitą małolatami budę, w której trudno się poruszyć i leci niemieckie disco... Chodzi mi o miejsce, gdzie można rozpuścić nogi, rozwinąć ręce, pokazać piruecik, wygiąć śmiało ciało. O wiem, latem na barce tak było, na Wiśle. Teraz jesienią gdzie tak jest?

17 km w dwie godziny

Co za dzień! Jest prawie 20 stopni, można by się opalać, lampa świeci z nieba jak oszalała na wesoło. Pobiegłem z Powiśla przez most Świętokrzyski prawym brzegiem Wisły, przez piachy i chaszcze, spotykając dziwnych mieszkańców tych łęgów, zachwycony tym, jak pięknie jest w Warszawie!

Prawy brzeg nie jest najwygodniejszy do biegania. Ścieżka gubi się gdzieś i pozostają biegaczowi krzaki, piachy i rozkopy. Wiele drzew jest zwalonych. Widać sporo budynków różnej użyteczności, od restauracje po wulkanizację. Ale rzeka ma nieodmienny urok.

Most siekierkowski jest wygodnie urządzony dla biegacza i rowerzysty. Można nim bezpiecznie przedostać się na drugą stronę. Wał wiślany z lewej strony jest pięknie utwardzony, bardzo wygodny i widziałem na nim sapiącego Piotra Ikonowicza, etatowego socjalistę polskiego. Niestety wkrótce droga przegrodzona jest wysokim płotem stacji wodociągowej i dalej biec nie można. Trzeba się wrócić do miasta, przebiec Bartycką, którą do urokliwych nie należy. Do Wisły można wrócić dopiero na wysokości mostu łazienkowskiego. Dziwi mnie to. Rozumiem, że jest to ujęcie wody, że trzeba je chronić, ale tak odciąć przejście, że żaden rowerzysta, żadna mama z wózkiem, żaden starszy pan nie może sobie przejść spacerkiem wzdłuż brzegu w centrum miasta? Dziwne. Wpadłem na pomysł, że przecież można by wyznaczyć taki "eksterytorialny korytarz" wzdłuż Wisły, który umożliwiałby przejście, ale nie pozwalałby się walęsać na boki. Mogłaby to być ścieżka ogrodzona z obu stron płotem, podniesiona na kładkę w pewnym momencie, tak by pracownicy wodociągów i ich sprzęt mogli się poruszać swobodnie. I jak by było miło! Taka inwestycja chyba nie byłaby droga!

Life Is So Beautiful

Życie jest tak piękne! Każdy dzień to dar. Przepełnia mnie zachwyt. Czuję się stopiony z tym wszystkim, co mnie otacza. Puszczam muzykę i zmieniam się w jej fale. Wyskakuję ponad miasto najwyższą amplitudą, przenikam przez ściany głębokim basem. Jestem wszędzie, jestem nigdzie, jestem szczęśliwy.

Najpiękniejsze jest to, że mogę. Że mogę cokolwiek. Że otaczają mnie ludzie, których kocham, którzy mnie interesują, dla których chcę być dobry. Chcę na nich patrzeć, przeżywać z nimi wszystkie te drobne momenty, które składają się na ich życie.

Biorę czerwoną płachtę i rozpościeram nad sobą. Puszczam się pędem w dół ulicy. Biegnę, a czerwone skrzydło materiału rozpościera się nade mną. Na tle niebieskiego niebia, prześwietlone światłem słońca wygląda jak moja dusza!

Stewia - bardzo słodkie zioło

Oczywiście do picia i jedzenia,  nie do palenia:) To jest moje odkrycie tygodnia.

Nie ma co ukrywać, lubimy słodycze:) Słodka babka piaskowa, popita posłodzoną herbatą w jesienne popołudnie, to jest coś, co na pewno poprawi nam samopoczucie:)

Po takiej rozkoszy zawsze pojawiają się jednak wyrzuty sumienia...Cukier to przeciesz biała śmierć!
Wystarczy porozmawiać z dentystą, albo dietetykiem, albo otworzyć jakiekolwiek kolorowe pismo.
CUKIER TO ZŁO!!!!

Kolumb odkrył Amerykę w 1492 roku, musiało upłynąć ponad 500 lat nim Europejczycy odkryli  słodkie zioło Stevia rebaudiana Bertoni na masową skalę.  Można znaleźć zapiski z końca XIX niejakiego M.S. Bertoniego, botanika z Francji, dotyczące stewii. Mimo mojego zamiłowania do biologii, o stewii usłyszałam pierwszy raz anno domini 2012.

I jestem podekscytowana!!!! Stewia jest 300 razy słodsza od tradycyjnego cukru!!!

 

Do niedawna w Uni Europejskiej  stewia była dopuszczona do handlu tylko i wyłącznie jako środek leczniczy m.in. jako płyn do płukania jamy ustnej:)

Dopiero w grudniu 2011 roku stewia została zatwierdzona przez UE jako dodatek do środków spożywczych. Słodkie zioło mało tego, że nie szkodzi, nie ma praktycznie żadnej wartości kalorycznej, to jeszcze zapobiega próchnicy!!!!

Tym cudownym składnikiem, który nie szkodzi, a słodzi jest stewiozyd.
Oprócz tego liście stewii są bogate w witaminę C, beta-karoten, wapń, cynk, magnez i żelazo.

Wyczytałam w internecie, że to jest taki cukier, który leczy:
- nie ma praktycznie kalorii, czyli pomaga pozbyć się zbędnych kilogramów
- obniża ciśnienie krwi
- zapobiega próchnicy,
- zapobiega zakażeniom bakteryjnym i grzybiczym
- zmniejsza zachorowalność na grypę i przeziębienie
- pomaga przy ADHD,
- jest pomocna przy walce z uzależnianiami ( alkohol, nikotyna)
- wspomaga trawienie
- działa antystresowo

Stewię możemy spożywać w postaci: naparu, proszku, sproszkowanych ziół w tabletkach, tradycyjnego koncentratu oraz papki.


Oprócz tego, miłe panie, droga młodzieży, można stosować maseczki ze stewii na:
-zmarszczki
-trądzik

Mili panowie, teraz usiądźcie:
-stewia likwiduje  siwiznę i wspomaga wzrost włosów,
tak przynajmniej twierdzą w Paragwaju ( oczywiście koncentrat ze stewii nakładamy na głowę;)

Nie wiem, jak Wy, ale ja jutro idę na polowanie. Mam zamiar przytachać do domu przynajmniej 3 donice stewii ( będzie na herbatki) i jakiś ekstrakt ze słodkiego zioła, będzie do pieczenia.

Także następne jesienne popołudnie z babką piaskową i słodką herbatą nie będzie już obarczone żadnymi wyrzutami sumienia.

A na zakończenie zdjęcia ilustrujące ile stewii ( po lewej) odpowiada ilości cukru  ( po prawej).

Smacznego!

Happy:*

O stewii piszą:

http://www.stewia.com.pl

http://blog.minskmaz.com/dobre-miejsce/stewia-ziolo-zamiast-cukru

http://stewia.info.pl/

Stewię można wyhodować samemu z nasionek:
http://kubajak-stewia.blogspot.com/
http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/1,53667,6875337,Stewia.html

Kwiatkostworki Takeshi Murakami

Ta prace są kolorowe, że blednie przy nich jesienny las. Kwiatkostworki Takeshi Murakami polecam na jesienne wieczory, gdy się komuś zrobi smutniej niż zwykle.

Takeshi Murakami jest Japończykiem, ale działa na całym świecie. Bardzo widoczny w Stanach Zjednoczonych. Specjalizuje się z łączeniu sztuki wysokiej z niską, malarstwa z rzeźbą, animacji z modą itd. Jego wzrory pojawiają się na ciuchach, na książkach, zeszytach, samochodach.
Styl Murakamiego określany jest mianem "superflat" czyli superpłaski, pozbawiony głębi, dizajnerski. Jak twierdi artysta jest to deklaracja ideologiczna całej po wojennej sztuki japońskiej.Szczerze mówiąc nie mam nic przeciwko tego rodzaju płyciźnie: pokazuje ona paradok płytkości. Jej niezmierne skomplikowanie i kolorystyka odkrywają kolejne wymiary wyobraźni. 

Jego wielką wystawę zorganizował pałac wersalski. Widok kolorowych, superpłaskich stworków Murakamiego na tle klasycznej sztuki francuskiej musiał niejednego przyprawić o zawrót głowy. 

Gigantyczny Owalny Budda stanął przed pałacem. 

Yayoi Kusama - kilka prac

Pomyślałem, że wrzucę na bloga kilka zdjęć prac świetnej artystki japońskiej Yayoi Kusama. Yayoi działa od wielu lat, jest niezwykle znana i w Japonii i w Stanach zjednoczonych ze swoich niezwykle kolorowych i frapujących prac, które charakteryzują się kolorowymi kropkami.

Pumpkin (Dynia) 1994 by Yayoi Kusama, Benesse – Naoshima

Projektant mody Marc Jacobs i Yayoi Kusama przed studiem artystki w Tokyo, 2008. 

Jej prace mają odzwierciedlać halucynacje autorki, jej strachy, fobie i wyobrażenia. Autorka często pogłębia przestrzenie swoich wystaw wykorzystując lustra. Efekt jest tak wesoły, że trudno się ich wprost przestraszyć. Są raczej uwodzicielskie i wciągające ferią barw, pomysłów, skojarzeń.

Portret Yayoi Kusama, Dots Obsession: Night at Akasaka Art Flower 08 (Tokyo, 2008). 

Kalejdoskopy ułożone z różnobarwnych kropek tworzą aurę snu. Przestrzenie nierealne, fantastyczne, niekończące się. Obcowane z jej sztuką jest niezwykle przyjemne. Instalacje są wielkie, obezwładniające. Jej pomysły wizualne z pogranicza instalacji malarstwa i dizajnu wykorzystywane są przez kreatorów mody. Kropki Kusamy pojawiają się często na produktach Luisa Vuittona.

Dots Obsession

Nic dziwnego, że jej prace są bardzo drogie. Do Kusama należy rekord jadroższej pracy sprzedanej przez żyjącą artystkę. 5,5 miliona dolarów!

Co ciekawe jej kropki określane są mianem Polka Dots... :-)

Mądrości rowerów