PCATI: tortury w izraelskich więzieniach po wprowadzeniu zakazu ich stosowania

PCATI to Public Committee Against Torture in Israel czyli Publiczny Komitet Przeciwko Torturom w Israelu - niezależna organizacja praw człowieka powołana przez prawników i adwokatów, którzy chcą działać na rzecz więźniów torturowanych w izraelskich więzieniach jak i przeciwko samemu zjawisku tortur. 

Oto, co piszą na swojej stronie o tym zjawisku po roku 1999 czyli po ogłoszeniu zakazu stosowania tortur w Izraelu:

Precedensowy wyrok Wysokiego Trybunału Sprawiedliwości z września 1999 r., w którym zakazano używania kilku form tortur, pozostawił kilka furtek. W rezultacie praktyki stosowania tortur i złego traktowania zatrzymanych do przesłuchani nie tylko nie ustały, ale utrwaliły się. Podstawową luką jest tak zwana "konieczność obrony", która w pewnych okolicznościach, zwalnia śledczych od odpowiedzialności karnej i umożliwia stosowanie nielegalnych technik przesłuchań w tym przemocy fizycznej.

Kiedy zatrzymany złoży skargę na tortury, Prokurator Generalny zarządza wstępne dochodzenie w celu wyjaśnienia, czy sprawa pasuje do "konieczności obrony ", co zwalnia śledczego od odpowiedzialności. Jak dotąd, takie wstępne dochodzenia wewnętrzne uniemożliwiły naszej organizacji przeprowadzenie dokładnego i niezależnego śledztwa we WSZYSTKICH przypadkach skarg jakie PCATI przedłożył w imieniu przesłuchiwanych.

Oświadczenia składane pod przysięgą (affidavids) przez Palestyńczyków, którzy przechodzili przesłuchania w izraelskich więzieniach już po wspomnianym wyroku Trybunału wskazują, że owa luka prawna w orzeczeniu Trybunału pozwala śledczym  stosować przemoc w przesłuchaniach zgodnie z własnym uznaniem.

Izraelska Służba Bezpieczeństwa Ogólnego (Szin Bet) oraz jego wysocy rangą urzędnicy nie zmienili zdania w sprawie wykorzystania tortur jako metody pozyskiwania informacji. Nadal zeznania uzyskiwane są za pomocą psychicznego i fizycznego znęcania się. W rezultacie, ochrona jaką Trybunału Sprawiedliwości chciał otoczyć palestyńskich przesłuchiwanych okazała się nieskuteczna.

Raporty publikowane przez PCATI od wyroku z 1999 roku wykazały, co następuje:

1. Wielu Palestyńczyków, którzy przechodzą przesłuchania prowadzone przez Szin Bet są narażeni na tortury i złe traktowanie.2. Złe traktowanie palestyńskich więźniów zaczyna się wraz z odmową prawa do kontaktu ze światem zewnętrznym, szczególnie z adwokatami i członkami rodziny, często przez dłuższy okres czasu.3. Tortury i brutalne traktowanie obejmują:

- tak zwane "metody rutynowe", takie jak powstrzymanie od snu, wiązanie do krzeseł, łóżek i krat w bolesnych pozycjach, bicie, uderzanie, kopanie, groźby, wyzwiska i upokarzanie;

- "metody specjalne", takie jak zginanie ciała w bolesnych pozycjach, krępowanie kajdankami i łańcuchami od tyłu przez długie okresy czasu, zamierzone zaciskanie kajdanek, nadeptywanie na kajdany, stosowanie ucisku różnych części ciała, zmuszanie przesłuchiwanych do przyjmowania tak zwanej pozycji żaby ("kambaz"), dławienie, potrząsanie i inne akty przemocy i poniżania (wyrywanie włosów, plucia, obnażanie itp.);

- tortury i brutalne traktowanie w izolatce w tym powstrzymanie od snu, ekspozycji na ekstremalne ciepło i zimno, stałej ekspozycji na sztuczne światło, przetrzymywanie w warunkach poniżej standardu sprzeczne z podstawowymi standardami określonymi przez ONZ (cele pełne karaluchów, myszy, niewystarczające warunki higieniczne, zmniejszenie odległości pomiędzy miejscem do jedzenia a dziurą toaletową, brak ciepłej wody, zakaz zmiany ubrania, stałe oświetlenie);

- różne formy tortur psychicznych, takie jak groźby pod adresem rodziny i lub wykorzystanie członków rodziny.

Głównym problemem z jakim boryka się PCATI jest sposób rozpatrywania skarg dotyczących tortur i CIDT (Okrutne, Nieludzkie, Upokarzające Metody). Reklamacje są przekazywane przez Prokuratora Generalnego do urzędników Służby Bezpieczeństwa Ogólnego, które działa pod nadzorem Ministerstwa Sprawiedliwości ("Mavtan" - Urzędnika Odpowiedzialnego za rozpatrywanie skarg od zatrzymanych). Urzędnik Szin Bet jest odpowiedzialny zarówno za przebadanie swoich kolegów z organizacji i zatrzymanego, który złożył skargę. Konflikt interesów w tej sprawie jest oczywisty. W rezultacie w ostatnich latach ANI jeden ze śledczych Szin Bet nie został poddany oskarżeniu karnemu w następstwie skarg rozpatrywanych przez Mavtan. Fakt ten jest oburzający, zwłaszcza w związku z dużą liczbą skarg, które wpłynęły do władz oraz z uwagi na fizyczne i psychiczne obrażenia odniesione przez osoby przesłuchiwane przez Szin Bet.

Raporty publikowane przez PCATI w ostatnich latach wskazują niezbicie na fakt, że tortury i złe traktowanie w czasie przesłuchań nadal mają miejsce w Izraelu w jednostkach przesłuchań Szin Bet, w policji i armii izraelskiej.

Raport "Wykorzystanie Członków Rodziny do Wywierania Nacisku na Zatrzymanych" opublikowany w kwietniu 2008 r.  koncentruje się na wcześniej nieznanych i nielegalnych formach złego traktowania więźniów. Metoda ta polega na wykorzystywaniu członków rodziny osadzonego w celu zmuszenia go do przyznania się do czynów, o które jest oskarżony. Jest to najczystsza forma tortur psychicznych i często jest znacznie bardziej dotkliwa niż metody krzywdzenia fizycznego stosowane wobec zatrzymanych. Stosuje się groźby wobec członków rodziny, a czasem nawet śledczy uciekają się do fałszywego przedstawiania szczeg ułów z zatrzymania członka rodziny lub stosowanych wobec niego/niej tortur. Ten rodzaj znęcania się powoduje wielkie cierpienie emocjonalne. W większości przypadków, członkowie rodziny, którzy są wykorzystywani w ten sposób nie są podejrzanymi w śledztwie i nie prowadzi się wobec nich żadnych postępowań. Służą tylko jako zakładnicy w sprawie. 

Raport został omówiony na obradach Komisji Konstytucji, Prawa i Sprawiedliwości Knesetu w tym samym dniu, w którym został opublikowany (13 kwietnia 2008). Na spotkaniu przedstawiciel Szin Bet przyznał, że w co najmniej jednym z przypadków opisanych w raporcie (sprawa Mohammada Sweiti), nielegalna eksploatacja rodziny miała miejsce. Szin Bet zostało poproszone  przez przewodniczącego komisji o przedstawienie odpowiedzi dotyczącej  innych spraw poruszonych w sprawozdaniu. Petycja w tej sprawie złożona do Trybunału Sprawiedliwości jest nadal rozpatrywana.

Raport z czerwca 2008 r. pt: "Bez Obrony: Przemoc Wobec Palestyńskich Więźniów Stosowana Przez Izraelskich Żołnierzy" obnaża powszechne zjawisko przemocy stosowanej przez żołnierzy izraelskich wobec więźniów palestyńskich, którzy nie stanowią już zagrożenia militarnego dla żołnierzy. Wydaje się, że izraelskie Siły Zbrojne nie mają ustalonych przepisów dotyczących traktowania więźniów po ich aresztowaniu, a do czasu ich przekazania w ręce służb więziennych lub władz śledczych. Żołnierze w polu i w tymczasowych ośrodkach zatrzymań działają jak im się podoba. Zjawisko to nasila się przez niemal absolutnej obojętności władz i słabego systemu egzekwowania prawa, które rzadko rozpatruje skargi lub stawia sprawców przestępstw przed wymiarem sprawiedliwości. System ten obejmuje większość władz wojskowych w tym Ministerstwo i Ministra Obrony Narodowej, Kneset i Państwowego Zwierzchnika Sił Zbrojnych. Raport obejmuje różne zalecenia mające na celu zwalczanie tego zjawiska.

Z angielskiego tłumaczył Jason Polak

-----------------

Źródło: PCATI